Hugo Boss AG Niemcy jest jednym największych producentem ubrań dla Panów i Pań. Należy do wiodących domów projektowych mody dla mężczyzn.
Grupa składa się z czterech głównych działów:
-Hugo Boss AG (siedziba firmy) – Szwajcaria
-Hugo Boss Industries (drugie centrum logistyczne i zarządzania)
-Hugo Boss przemysł tekstylny (główny zakład produkcyjny w Izmirze , Turcja )
-amerykańska filia Hugo Boss USA.
Linia Hugo Boss produktów obejmuje trzy główne linie ; dla mężczyzn i kobiet Boss, Hugo i Baldessarini – a także bardziej swobodne linie Boss Sports i Boss Golf.
Firma projektuje i licencjonuje akcesoria i perfumy. Pierwszą linia kobieca marki została uruchomiona pod koniec 1990 roku. Odzież marki Hugo Boss jest sprzedawana w ponad 90 krajach na całym świecie za pośrednictwem ponad 350 jedno markowych sklepów franczyzowych, a także w ekskluzywnych sklepach specjalistycznych i sieciach handlowych. Około 65 procent ze sprzedaży produktów firmy pochodzi się z Europy. Tutaj Niemcy są największym rynkiem, a Stany Zjednoczone drugim co do wielkości. Włoska grupa włókiennicza Marzotto posiada 50,7 procent udziałów w Hugo Boss.
Niemcy po I wojnie światowej były wstrząsane dużą inflacją. Panowało także ogromne bezrobocie. W 1923 roku Hugo Boss, który parał się krawiectwem, uruchomił sklep w miasteczku Metzingen (Niemcy — okolice Stuttgartu). Na początku działalności wytwarzał ubrania robocze i kombinezony ochronne. Inne produkty to mundury i płaszcze. Przez lata warsztat urósł do małej fabryki.
Kiedy Niemcy, kierowane przez Adolfa Hitlera i reżim narodowosocjalistyczny rozpoczęły wojnę w 1939 roku, wzrosło zapotrzebowanie na mundury. Na rok przed 75-leciem firmy, w sierpniu 1997 roku, austriacki publicystyczny magazyn Profil poinformował, że nazwa Hugo Boss pojawiła się na liście nieaktywnych szwajcarskich kont bankowych. Periodyk ujawnił, że firma wytwarzała mundury dla Niemców, wykorzystując robotników przymusowych z Francji i Polski podczas II wojny światowej. Dwa miesiące po ukazaniu się artykułu, zarząd Hugo Boss zobowiązał się do odszkodowań dla swoich byłych robotników przymusowych.
Hugo Bossa umiera w 1948 roku. Dwaj jego wnukowie, Jochen i Uwe Holy, przejęli firmę w eoku 1967. Bracia pokierowali firmę w nowym, bardziej obiecującym kierunku. Podczas gdy Jochen, młodszy brat o dwa lata, miał wyczucie najnowszych trendów, jego starszy brat Uwe opracował niezbędne strategie marketingowe. Kiedy Hugo Boss weszło na rynek w drugiej połowie 1960 roku.
Firma zmodernizowała własne zakłady produkcyjne i zwiększyła możliwości produkcyjne. Popyt rósł w Niemczech dzięki boomowi gospodarczemu. Jednak krótka recesja z 1966 roku sygnalizowała koniec niemieckiego „cudu gospodarczego”. Pod zarządem braci Hugo Boss zaczął robić brązowe, niebieskie, zielone i czarne garnitury dla mężczyzn. Dobrej jakości, mocne tkaniny, które wykorzystali, zostały wykonane również w Metzingen przez producenta tekstyliów Gaenslen & Voelter.
Wycenione powyżej średniej i skrojone w bardziej młodzieńczy sposób niż standardowe niemieckie garnitury i marynarki braci pokonały wszystkich swoich konkurentów w ciągu zaledwie dekady. Tradycyjnie niemieckie garnitury męskie były wykonane ze sztywnych i ciężkich tkanin. Jednak na przełomie dekad Hugo Boss zaczął wprowadzać zmodernizowane garnitury. Głowna zmiana dotyczyła tkanin. Wprowadzone włoskie lekkie, o lepszej jakości tkaniny w modnych wzorach i kolorach. Lata 70. XX wieku to planowany wzrost cen atrakcyjnych linii produktów. W tym samym czasie, była też pionierem przenoszenia produkcji za granicę, trend, który później przeniesie duże korzyści firmie. Bracia szybko podbijali rynki zagraniczne dla Hugo Bossa. Dzięki dużym zyskom firma mogła pozwolić sobie na szybki rozwój i jeszcze większą ekspansję.
Na początku lat 80. XX wieku Hugo Boss przekroczyła próg graniczny 100 milionów marek i kilka lat później firma weszła na giełdę. Od tej pory zarząd firmy koncentrował się na rozwoju sprzedaży za granicami Niemiec. Zaledwie rok po pierwszej ofercie publicznej (IPO), Hugo Boss był wart więcej niż reszta niemieckich producentów ubrań dla mężczyzn łącznie. W 1987 roku Hugo Boss zarobił 500 mln DM, osiągając prawie 1 mld DM do końca dekady. W 1989 roku, gdy firma była u szczytu sukcesu, bracia Holy zdecydowali sprzedać znaczną ilość udziałów Hugo Boss japońskiej firmie Leyton House Group, ale pozostawili aktywny udział w firmie w zarządzaniu. W 1991 roku modowy gigant z Włoch, Marzotto stał się nową firmą macierzystą Hugo Boss.
W 1993 roku akcje Hugo Boss zostały sprzedane za mniej niż połowę ceny, za którą bracia Holy sprzedali 64% udziałów w firmie Leyton House. Niemiecki przemysł mody zmaga się z recesją gospodarczą, która rozpoczęła się w roku 1992. Konsumenci nie kupują drogich ubrań, sprzedaż detaliczna spadła znacznie, zwłaszcza w segmencie męskim. Jednocześnie, koszty personelu i dewaluacji lira włoskiego o 20 do 30 procent dała włoskim projektantom mody dla mężczyzn ogromną przewagę cenową nad Boss.
Wybrane perfumy Hugo Boss z oferty naszej perfumerii:
