Ponadto konsumenci zmienili swoje podstawowe wartości na początku lat dziewięćdziesiątych. ‘Yuppie’ – era bycia bardzo widocznym, w roku 1980 została zastąpiona przez erę ‘nowego wstydu’, któremu towarzyszy większy nacisk na pracę zespołową i wartości rodzinne.
Znaki były jasne: firma musiała się zmienić, aby powstrzymać trend spadania zysków. Zmagając się ze zmniejszającymi się marżami zysku, grupa Marzotto zrobiła odważny krok, zatrudniła Petera Littmanna na stanowisku nowego dyrektora generalnego Hugo Boss. 46-letni rodowity Czech z doktoratem w administracji biznesowej na Uniwersytecie w Kolonii miał doświadczenie w handlu tekstyliami na skalę międzynarodową, jednak innego rodzaju, a mianowicie dywanów. Okazał się jednak doskonałym wyborem. Nowicjuszowi udało się przywrócić firmę na ścieżkę wzrostu w rekordowym czasie.
HUGO BOSS oznacza innowacje, kreatywność i postęp. Jego celem jest dalsze umacnianie pozycji wiodącej międzynarodowej grupy modowej i rozwijanie jej marek. HUGO BOSS stosuje rygorystyczne normy projektowe i jakościowe, aby wytwarzać najwyższej jakości produkty, które zapewniają opłacalność. Wszystkie kolekcje marek są zgodne z filozofią stylu życia i mają charakterystyczny podpis marki. Podstawowa marka BOSS to wyraziste, nowoczesne wzornictwo i wysoka jakość detali. Idealne dopasowanie i specjalnie dobrane cechy tkanin stanowią punkt wyjścia dla kolekcji BOSS, dla kobiet i mężczyzn, na każdą okazję.
HUGO – Niekonwencjonalny, a zarazem wysokiej jakości. Progresywny, a jednocześnie gustownie swobodny – HUGO obejmuje sprzeczności. Marka dla nowoczesnych, pewnych siebie mężczyzn i kobiet o indywidualnym stylu.
BALDESSARINI – Charakter i profil połączone z pasją do najlepszych tkanin i znakomitego kroju: kolekcja luksusowa BALDESSARINI. Dla mężczyzn o wyrafinowanym poczuciu stylu i elegancji.
Zmiana nazwy firmy Hugo Boss nastąpiła w celu złagodzenia tego „apodyktycznego” wizerunku, Littmann zdecydował się na wprowadzenie dwóch dodatkowych etykiet obok Bossa pod parasolem marki Hugo Boss, umożliwiając firmie bardziej wyrafinowane podejście marketingowe. Pierwsza nowa wytwórnia, Hugo, była skierowana do młodszych profesjonalistów zainteresowanych modą, którzy podjęli własne decyzje dotyczące tego, w co się ubrać, w przeciwieństwie do swoich starszych odpowiedników, którzy podobno częściej nie pozwalali swoim żonom dokonywać modnych wyborów. Garnitury Hugo były o około 10 procent tańsze od tradycyjnego garnituru bossa, który kosztował od 500 do 800 dolarów.
Druga nowość marki Baldessarini tutaj zostało użyte nazwisko głównego projektanta firmy. Był to ‘Włoski akcent’ austriackiego rodaka. Nazwa została celowo wykorzystywane do komunikacji wyłączności w tej nowej linii mody. Linia została ukierunkowana na niezależnych finansowo top menedżerów, którzy mogli sobie pozwolić na luksus idealnie dopasowanego garnituru w cenie 1,500 $. Wykonywane są tylko z najlepszych włoskich tkanin. Klasyczny garnitur Bossa został przemianowany na Hugo, a wielkie ramiona lat 80. zostały zaokrąglone.
Strategia trzech etykiet została bardzo starannie przeprowadzona przez trzy osobne zespoły ds. rozwoju produktu i sprzedaży w oddzielnych punktach dystrybucji. Aby wyraźnie rozróżnić trzy nowe etykiety. Każdy z detalistów prowadzących sklep musiał ograniczyć się tylko do jednej marki. Powodowało to z początku duży opór ze strony prowadzących sklepy. Inne wiodące domy modowe, takie jak mp. Armani, umieszczały towary o jednej marce, ale o różnych poziomach cen, w jednym sklepie, aby przyciągnąć większą grupę kupujących. Littmann chciał jednak zapobiec rozwodnieniu rozpoznawalności marki Hugo Boss, a także rozmydleniu różnic w trzech podstawowych liniach.
Projekt Littmanna nie został wprowadzony na pierwszym posiedzeniu zarządu w marcu 1993 roku. Został stworzony w firmie ambitny młody zespół zarządzania, który zajmie się projektem i w ciągu zaledwie trzech miesięcy wprowadzi w życie. Trzy nowe linie modowe Hugo Boss dla mężczyzn zostały po raz pierwszy pokazane latem tego samego roku w Kolonii dla 3000 widzów. W kolejnych latach oferta marek była bardziej zróżnicowana, w tym pojawiły się marki Boss Golf, Boss Sport i Boss Black Label.
Aby jeszcze bardziej obniżyć koszty produkcji, Littmann przeniósł za granicę połowę produkcji nadal wykonywanej w Niemczech. Głównie do Europy Wschodniej, gdzie koszty były od 70 do 90 procent niższe, pozostawiając udział krajowej produkcji na poziomie jednej piątej całości. Jednak szycia męskich garniturów to dość skomplikowane zadanie, które wymaga pewnych umiejętności i doświadczenia. Choć Hugo Boss nie posiadał większości zakładów produkcyjnych, firma przeszkoliła pracowników w Czechach, na Słowacji i w Rumunii, aby zapewnić standardy jakości. Tylko garstka wysoko wykwalifikowanych robotników niemieckich wykonywała najtrudniejsze prace, takie jak przyszywanie rękawów na kurtki, w zakładzie w Metzingen.
Wybrane perfumy Baldessarini dostępne w ofercie naszej perfumerii:
